Onzekerheid
Burgers zijn heel onzeker waar het heen gaat met de zorg
De twee informatie- en gespreksavonden van OGP Midden-Delfland waren in alle opzichten nuttig. De aanwezigen werden door mevrouw Heleen Doelman van de stichting Tympaan uit Den Haag geïnformeerd over de op stapel staande veranderingen in de jeugdzorg, de AWBZ en de participatiewet. De gemeente gaat daarin een grote rol spelen, maar hoe die rol er precies uit gaat zien is nog behoorlijk onduidelijk.
Dat is natuurlijk vooral een groot probleem wanneer je weet hoe afhankelijk je bent van de zorg van professionals en mantelzorgers – zeg maar je sociale netwerk. Veel klanten van de zorg hebben jaren moeten knokken om hun leven met een ziek kind, gezinsproblemen, hulpbehoevende partners en vergelijkbare problemen op orde te krijgen. Een gebalanceerde mix van eigen inzet, professionele hulp en mantelzorg bouw je vaak in jaren op.
De meest prangende vraag voor deze mensen is op dit moment: ‘moet ik de komende maanden, jaren weer opnieuw deze strijd gaan leveren, of kan ik ervan uitgaan dat mijn ‘dossier’ overgenomen wordt in de nieuwe zorgsituatie’. Op dit moment is het gemeentelijk uitgangspunt dat dit het geval is, maar de komende bezuinigingen en de hele andere aanpak in de toekomst boezemen de burgers die het aangaat angst in: ‘Is er straks ook ergens een mogelijkheid voor beroep, een second opinion, als ik vind dat het niet loopt zoals het moet?’
Het juiste adres
Cruciaal wordt straks de ‘intake’, de binnenkomst in het nieuwe systeem. Hoe snel ben je met je zorgvraag bij de goede zorgverlener? En al even cruciaal de tijdige signalering van problemen – die preventie mogelijk maken (voorkomen is beter dan genezen!). Allemaal erg afhankelijk van de kennis en kwaliteit van mensen die straks in het nieuwe zorgsysteem gaan functioneren. En evenzeer van de ondersteuning die de burgers krijgen om hun zorgvraag goed over het voetlicht te krijgen. Wonen in een dorp is prettig vanwege de steun en warme sociale netwerken, maar kan soms ook een rem zijn (schaamte) om op tijd hulp te vragen (omdat we elkaar ‘allemaal kennen’).
Sociale dorpsteams moeten worden gevormd om naar de mensen toe te gaan, een handje te helpen en een oogje in het zeil te houden bij het werk van de mantelzorgers (daar wordt de komende tijd ontzettend veel van gevraagd).
Politiek thema
OGP Midden-Delfland – bij monde van gemeenteraadslid Pia van Oord – heeft tot nu toe tevergeefs geprobeerd om – geladen met de vragen en zorgen van de aanwezigen van de gespreksavonden – de belangrijke politieke vragen achter de veranderingen in het sociale domein te agenderen in de gemeenteraad. Het onderwerp is volgens andere partijen ’technisch’ en leent zich volgens hen niet voor een politieke discussie. Dat idee is door Pia van Oord in de laatste commissievergadering bestreden.
Voor OGP zijn er meerdere redenen om toch te werken aan meer debat in de raad:
– het sociaal domein wordt straks een van de grootste werkterreinen van de gemeente
– het gaat niet alleen om ‘uitvoeren’ maar ook om keuzes maken, nadenken over de toekomst (preventie) en samenhang organiseren met andere terreinen van gemeentelijk beleid (onderwijs bijvoorbeeld)
– de sociale samenhang van onze gemeenten (vitale kernen) is van groot belang voor de toekomst van de mantelzorg
Daarom: de zorg voor jeugd, hulpverlening en participatie hoort thuis in het hart van onze gemeenschap!
