Foto: OGP
Een mens verzet geen bergen bij mooi weer
breekt ijzer niet met handen bij genot
van kaviaar en trekt geen wereld vlot
wanneer het hem ontbreekt aan enig zeer.
(Ilja Leonard Pfeijffer)
Anja Kardol
Anja woont met Martien in Maasland. Ze heeft een leuk huis aan de rand van een groen gebied. Vandaag is het koningsdag en ook Anja, die bij het Sociaal Kernteam Westland werkt, kan vandaag
ontspannen. Ze is vanaf 2013 lid van OGP en heeft in de vorige periode drieënhalf jaar in de raad gezeten en meegedacht over o.a. het sociaal domein.
Anja: Ik werk in deze periode thuis; mijn activiteiten bestaan uit beeldbellen om vooral gezinnen te begeleiden van kwetsbare ouders en kinderen. Deze periode is voor hen heel moeilijk, want naast de gedragsproblemen van hun kinderen, waar sommige ouders mee te maken krijgen, moeten ze ook nog juf of meester zijn. Dus ik bemiddel vaak tussen school en ouders of ik informeer hoe het binnen het gezin gaat. Veel instellingen hebben hun deuren gesloten, dus kinderen komen opeens thuis te zitten en dat maakt het vaak zo ingewikkeld. Dus ik wil ook weten of die instellingen nog contact onderhouden met ouders en kinderen. Ik praat op afstand, maar soms ga ik op bezoek of ontvang mensen op kantoor. We houden ons dan heel zorgvuldig aan regels, maar juist dat persoonlijke contact kan heel belangrijk zijn. Het is prachtig om te zien hoe vrijwilligers zich melden om bijvoorbeeld kinderen met hun huiswerk te helpen. Het is anders druk dan voor de coronacrisis. We hebben alle vergaderingen en opleidingen gecanceld, dus onze aandacht kan volledig naar de gezinnen gaan. Ik reis ook minder, dus dat betekent meer effectiviteit. En ouders verzinnen zelf oplossingen, terwijl ik vaak dacht dat dat niet mogelijk was, dus dat is fijn om te zien.
Boodschappen doe ik één keer per week. Ik wandel en fiets buiten de piektijden om, dus ik probeer me zo veel mogelijk aan de regels te houden. Tenslotte ben ik extra kwetsbaar met mijn hoestprobleem.
Dat ik niet op mijn kleindochter van 1 kan passen, vind ik het allerergst. Ze is nog zo klein en ik heb haar nu al zes weken niet gezien. Het feit dat ik haar niet even kan knuffelen, is echt verdrietig. Ik heb met mijn kleindochter van tien vorige week geskatet. Leuk natuurlijk, maar ik heb nu al de hele week pijn in mijn heupen. Tja, je doet wat……
De stilte en rust in deze tijd is een verademing. Ik ervaar ook veel minder stress, want ik ben elke avond thuis. Zelfs mijn vrijwilligerswerk in de kerk met jongeren doe ik online.
Bang ben ik niet, al heeft de dood van Hans Horlings me zeer geschokt. Hij was net zo oud als ik en gezond, dus ik realiseer me dat er van alles kan gebeuren. Ik verwacht dat er door de versoepeling van regels, die er natuurlijk komt, een soort 2e golf kan ontstaan. Dus ik leef met de dag en neem het leven zoals het komt. Je moet in deze tijd dingen doen die je leuk vindt. Zelf schilder ik en werk ik in de tuin. Om me heen zie ik veel creativiteit. Vandaag zag ik mijn kleinzoon allerlei opdrachten doen die hij van de scouting had gekregen. Vanochtend werden er spullen bezorgd, waar hij mee aan de gang moest en hij is er echt de hele dag mee bezig geweest.
Ik heb veel respect voor alle ouders die er ineens heel andere taken bijkrijgen en ook hun werk nog doen. En ik erger me aan al die mensen die de zaak bagatelliseren, zich niet goed aan de regels houden. Zelfs als je persoonlijk niets met Corona te maken hebt, moet het toch niet moeilijk zijn om in de supermarkt op te passen. We zullen met elkaar rekening moeten houden en het is fijn dat die bereidheid er in Nederland over het algemeen is. Ik verwacht zeker veel veranderingen in de toekomst, ook in de politiek.
Ria Heutink
