“Open het raam, kijk naar buiten. Wat je ziet, noemen ze geschiedenis. Doe er je voordeel mee. Zolang zij je niet vernietigt, kun je alleen je voordeel doen met geschiedenis”.
Arnon Grunberg
Theo Pool is sinds twee jaar ons commissielid. Hij is iemand, die grondig wil werken en dat doet hij met name als het om financiën gaat. Je hoeft hem niets wijs te maken op dit gebied. Hij houdt zich binnen de raad ook bezig met elementen van het sociaal domein en in de toekomst de omgevingswet. Zijn interesse gaat dus veel verder dan financiën. Samen met zijn partner Remco woont hij in Schipluiden, waar ze hard werken aan hun eigen bedrijf.
Theo: Vandaag heb ik thuis gewerkt en dat is niet anders dan anders. Ik doe dat al 15 jaar. Mensen komen naar mij toe en leveren hun administratie in. Zelden ga ik naar hen toe. Normaliter ga ik zo’n dag naar buiten, maar ik ben de laatste tijd voorzichtig, omdat mensen zich niet altijd aan de regels houden. In Schipluiden is het behoorlijk druk met recreatieverkeer, zeker ook met fietsers, die niet altijd zorgvuldig zijn. Ik vind juist dat je met elkaar voor elkaar moet zorgen, dus ik stoor me daar aan.
Ik heb vandaag boodschappen gedaan. In Schipluiden is de winkel heel rustig en ik ga extra vroeg. Dat helpt. Ik vind het een onnatuurlijke situatie: de ruimte in zo’n winkel is beperkt om elkaar op afstand te kunnen houden. Het is ieders plicht om de regels te volgen. Dat doe ik dus ook, al vind ik sommige regels onbegrijpelijk. Waarom gaat de horeca dicht en kunnen de bouwmarkten, waar ook veel mensen zijn, open blijven. Sommige mensen krijgen vergoedingen, anderen zoals rijschoolhouders niet. Die dingen kloppen niet.
Ik vind het lastig om op dit moment naar buiten te gaan, terwijl ik het juist fijn vind om te wandelen. Maar wat wel heel prettig is aan deze tijd, is dat thuis werken opeens tot de mogelijkheden behoort, terwijl dat voor veel mensen niet bespreekbaar was. Dus je ziet een grote afname van co2 en wat denk je van Venetië: daar zwemmen weer vissen in de kanalen. Ik hoop zo dat we iets leren van deze crisis.
Bang om ziek te worden, ben ik niet, maar ik word er wat somber van als ik bedenk dat deze situatie nog jaren kan duren. In de Volkskrant las ik een uitspraak van Paolo Giordano. Hij stelt dat de aarde smelt en wie weet komen er dan ook bacteriën los, die invloed kunnen hebben. De mensheid doet rare dingen zonder zich daar rekenschap van te geven.
Dinsdag de 24e horen we vermoedelijk dat er tot 1 september geen evenementen plaats mogen vinden, maar er zal ook wat meer vrijheid moeten komen. Het draagvlak voor het strenge beleid neemt af ook onder invloed van de beslissingen in het buitenland. Het is wel vervelend dat al het nieuws over corona gaat. Er is blijkbaar verder niets meer van belang, nergens hoor je nog iets over een vluchtelingencrisis. Tegelijkertijd zie ik hoopgevende discussies over het basisloon. In zekere zin krijgen veel mensen dat nu.
Als je je verveelt, doe dan dingen die je altijd uitgesteld hebt. Zelf wil ik beginnen aan de dikke delen van de geschiedenis van de filosofie. En houd vooral contact met mensen, juist nu kan dat van betekenis zijn.
Ria Heutink
Foto: stux (pixabay.com)
