Wat doet iedereen op al die eindeloze coronadagen? – 4

In ons smeulen vuren, ons oppervlak

is zwart en stil, een kratermeer

bij wolkeloze avond. Daar vliegen

de vleermuizen, daar gaan de uilen.

We gooien het koude hoofd in de nek

en huilen, eindelijk huilen we.

(Mark Boog, Liefde in tijden van brand)

Foto: B&B Rechthuis van Zouteveen

Jakob Jongsma woont samen met Marja op een van de mooiste plekken van Midden Delfland. Hij is taxateur en Marja runt de B&B. Zij heeft veel last van de huidige situatie, want alle gasten hebben afgezegd. Dus hun prachtige plek is nog stiller dan anders en nu de zon zo uitbundig schijnt, is het een feest om er te zijn. Jakob is sinds 2011 lid van OGP en hij leidt op dit moment de fractie.

Jakob: Hans ’dood heeft me geschokt. Corona heeft een grimmig gezicht gekregen, alsof ik me veel beter dan een paar weken geleden realiseer welk verdriet families en vrienden hebben. Hans was een soort collega en ik voel me erg droevig door zijn overlijden.  In de krant of op tv hoor je verhalen over mensen die slachtoffer zijn van corona, maar Hans heeft die verhalen een gezicht gegeven, een betekenis. Ik realiseer me ook dat ik me nu veel meer zorgen maak over geliefden en bekenden, zeker over mensen die ouder zijn dan ik.

Ik ben veel voorzichtiger geworden dan in het begin. Aanvankelijk leek het me handig als ik snel corona zou krijgen, dan was ik er maar van af. Dat idee heb ik echt losgelaten. De ziekte is zo grillig en onvoorspelbaar. Ik zorg nu voor een goede conditie en ik let heel goed op, want ik bezoek nog steeds opdrachtgevers thuis. Gedeeltelijk doe ik mijn werk in huis, achter de computer en dat is niet anders dan anders. Marja en ik zijn beiden ondernemers en het bedrijf van Marja ligt echt plat, dus ik moet nu wel zorgen dat het mijne in stand blijft. Ik bezoek niet zoveel mensen als vroeger, ik neem op tijd rust, drink geen koffie meer bij de mensen in de hoop dat het goed blijft gaan. We waren dit leven met een kantoor aan huis al gewend, we hebben een ruim huis en dat scheelt.

Mijn ontspanning zoek ik in de tuin. Het is niet zo prettig om te wandelen langs de Vlaardingse kade, want de mensen houden niet altijd goed afstand en het is soms ook echt druk. Dus met Pasen gaan we naar onze dochter, ook om ons familiegevoel in stand te houden.

Boodschappen doe ik bijna niet. Dat doet Marja en zo hebben we de risico’s wat verdeeld: zij in de winkel, ik bij de opdrachtgevers.

Ik houd me streng aan de regels: het moeilijkst vind ik het feit dat ik vrienden en familie niet kan omhelzen. Dat mis ik echt. Gelukkig zie ik ook voordelen: er is zoveel creativiteit ontstaan. Ik doe sinds kort een wijncursus en dat kan nu volledig online. Ik zag in Nootdorp een man die elke dag op straat een uur accordeon speelt. Waarom doen we dat soort dingen niet in een leven zonder corona? Wat de politiek betreft, lijkt het er soms op dat we na de zomer opnieuw moeten beginnen; je overziet in elk geval nu niet welke consequenties corona voor de gemeente heeft

Het zal straks heel belangrijk worden om een goede start te maken met de economie. Ik verwacht dat we nog twee maanden min of meer geïsoleerd blijven en dat we pas over een half jaar misschien die economische dip een beetje kunnen overwinnen. Er zullen ongetwijfeld veel meer werklozen bij komen, dus het is belangrijk dat we op elkaar blijven letten. Als iedereen dat doet, moet het goed komen. En als je eenzaam bent of niet meer weet wat je doen moet, ga een cursus doen: er valt nog zoveel te leren. Of start een onlineclubje: zo’n verbinding biedt toch troost.

Ria Heutink

 

Foto: OGP

 

 

 

 

 

 

 

 

Op dit artikel of bericht kunt u helaas niet meer reageren.